Τί είναι η μικρογονιμοποίηση;

Το ΙCSI είναι μια διαδικασία κατά την οποία η γονιμοποίηση πραγματοποιείται εισάγοντας με μια λεπτή βελόνα ένα φαινομενικά καλής ποιότητας σπερματοζωάριο στο εσωτερικό του ωαρίου.

Είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιείται ευρέως από το 1992 και υπήρξε καθοριστική για τη θεραπεία της ανδρικής υπογονιμότητας. Η επιτυχία της μεθόδου στηρίζεται στη μεγέθυνση των σπερματοζωαρίων στο μικροσκόπιο κατά 400 έως 600 φορές, ώστε να είναι πιο ευδιάκριτα τα μορφολογικά τους χαρακτηριστικά και ο εμβρυολόγος να μπορεί να επιλέξει μόνο όσα έχουν περισσότερες πιθανότητες να γονιμοποιήσουν επιτυχώς τα ωάρια. Παρά τις αρχικές ανησυχίες όσον αφορά την ασφάλεια της μεθόδου, επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι κανένα κίνδυνο δεν εμπεριέχει για την υγεία των παιδιών που θα γεννηθούν η χρήση της μικρογονιμοποίησης.

Πώς πραγματοποιείται η μικρογονιμοποίηση;

Την ημέρα της ωοληψίας, τα ωάρια που συλλέγονται από τις ωοθήκες προετοιμάζονται για τη μικρογονιμοποίηση με την αφαίρεση των κοκκωδών κυττάρων που τα περιβάλλουν με τη χρήση ενζυματικού υγρού (υαλουρονιδάση). Στο σημείο αυτό γίνεται εκτίμηση της ωριμότητάς τους. Το δείγμα σπέρματος συλλέγεται και υφίσταται επεξεργασία στο εργαστήριο, ώστε να εμπλουτιστεί σε καλής μορφολογίας και κινητικότητας σπερματοζωάρια.

Η διαδικασία του ICSI γίνεται με ειδικά μικροχειρουργικά μηχανήματα συνδεδεμένα με το μικροσκόπιο. Σε κάθε ώριμο ωάριο θα τοποθετηθεί με τη χρήση ειδικής πιπέτας ένα και μόνο σπερματοζωάριο. Ανώριμα ωάρια δεν μπορούν να γονιμοποιηθούν, οπότε δεν γίνεται χρήση τους. Ο έλεγχος για γονιμοποίηση πραγματοποιείται μετά από 16-20 ώρες. Τα έμβρυα που θα αναπτυχθούν παρακολουθούνται για τις επόμενες 3-5/6 μέρες και ακολουθεί η εμβρυομεταφορά.

Σε ποιες περιπτώσεις συστήνεται η μικρογονιμοποίηση;

Η εισαγωγή της μικρογονιμοποίησης είναι καθοριστική στην αντιμετώπιση της υπογονιμότητας στις ακόλουθες περιπτώσεις:

  1. Όταν υπάρχει ιστορικό προηγούμενων αποτυχιών γονιμοποίησης με την κλασική μέθοδο γονιμοποίησης (IVF), ακόμα και σε περιπτώσεις φυσιολογικού δείγματος σπέρματος
  2. Εάν η διαφανής ζώνη των ωαρίων είναι αφύσικα σκληρή/χοντρή, κυρίως μετά από απόψυξη των ωαρίων
  3. Όταν η υπογονιμότητα οφείλεται στον άντρα, όπως στις ακόλουθες περιπτώσεις:
  • Ολιγοσπερμία (χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων)
  • Ασθενοσπερμία (χαμηλή κινητικότητα των σπερματοζωαρίων)
  • Τερατοσπερμία (χαμηλή φυσιολογική μορφολογία των σπερματοζωαρίων) ή συνδυασμοί των προαναφερθέντων
  • Αζωοσπερμία (απουσία σπερματοζωαρίων στο δείγμα)
  • Παρουσία συγκολλήσεων των σπερματοζωαρίων
  • Όταν η συλλογή σπερματοζωαρίων έγινε με χειρουργική επέμβαση στην επιδιδυμίδα ή στους όρχεις (PESA, TESA, TESE, MESA)