Η υπογονιμότητα επηρεάζει περίπου ένα στα έξι ζευγάρια που προσπαθούν να τεκνοποιήσουν, οπότε δεν είστε μόνοι!
Η διάγνωση της υπογονιμότητας πραγματοποιείται συνήθως έπειτα από ένα χρόνο προσπαθειών για φυσιολογική σύλληψη. Και παρόλο που πολλά υπογόνιμα ζευγάρια έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν παιδί είτε με τη βοήθεια της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής είτε με υιοθεσία, η διάγνωση της υπογονιμότητας προκαλεί αναστάτωση.
Η αντίδραση του καθενός στη διάγνωση της υπογονιμότητας είναι διαφορετική και εξαρτάται από τις προσωπικές συνθήκες, την προσωπικότητα και τους μηχανισμούς διαχείρισης καταστάσεων που διαθέτει. Παρόλα αυτά, το αίσθημα αναστάτωσης είναι φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Είναι ακόμα πιθανόν να βιώσετε μια ψυχολογική κατάπτωση, κι αυτό σε διαφορετικά στάδια, πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τη θεραπεία. Μπορεί να νιώσετε έντονα συναισθήματα, όπως απογοήτευση, άρνηση, ενοχές, θυμό, κατάθλιψη, απόσυρση και απώλεια αυτοελέγχου.
Επιπτώσεις της υπογονιμότητας στο ζευγάρι
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η υπογονιμότητα είναι ένα κοινό πρόβλημα του ζευγαριού. Στην πραγματικότητα, παράγοντες που την προκαλούν είναι συχνά παρόντες και στους δύο συντρόφους. Όποια και αν είναι η περίπτωση, τα μέλη του ζευγαριού ανταποκρίνονται συνήθως διαφορετικά στην υπογονιμότητα. Μπορεί ο ένας να αισθάνεται αισιόδοξος ενώ ο άλλος απελπισμένος και φοβισμένος. Ή μπορεί να εκδηλώνουν αισθήματα θυμού ο ένας απέναντι στον άλλο, ειδικά όταν το πρόβλημα εντοπίζεται μόνο στον ένα σύντροφο.
Ο τρόπος που αντιδρά κάποιος στην υπογονιμότητα, πέραν των άλλων παραγόντων, εξαρτάται και από το φύλο. Οι περισσότερες γυναίκες έχουν επίγνωση των εμμηνορροϊκών κύκλων τους. Ως αποτέλεσμα, η έναρξη κάθε εμμηνορροϊκού κύκλου μπορεί να είναι συναισθηματικά τραυματική. Σηματοδοτεί την απουσία εγκυμοσύνης μετά από ένα μήνα ελπίδας και την ανάγκη μιας πρόσθετης προσπάθειας. Οι άνδρες μπορεί να υποφέρουν σιωπηλά είτε ως ένδειξη στωικότητας είτε επειδή δεν έχουν συνηθίσει να μοιράζονται συναισθήματα, σε αντίθεση με τις συντρόφους τους.
Η υπογονιμότητα μπορεί επίσης να επηρεάσει σημαντικά τη σχέση. Προσπαθήστε, λοιπόν, να διατηρήσετε την προσοχή σας στραμμένη στον/στη σύντροφό σας. Και τα δύο μέλη πρέπει να προσφέρουν ο ένας στον άλλο τη στήριξη που χρειάζεται καθ' όλη τη διάρκεια της θεραπείας. Επικεντρωθείτε στη μεταξύ σας επικοινωνία, ώστε να κατανοείτε κάθε στιγμή της διαδικασίας πώς αισθάνεται ο/η σύντροφός σας. Το σεξ είναι ένας άλλος τρόπος υποστήριξης της σχέσης, αν και οι απαιτήσεις της θεραπείας θα επηρεάσουν αναμφίβολα τη σεξουαλική σας ζωή. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να επικεντρωθείτε στη διατήρηση της μεταξύ σας οικειότητας, στο διάλογο και σε οτιδήποτε άλλο θεωρείτε ότι μπορεί να σας βοηθήσει, προκειμένου να διασφαλίσετε τη μικρότερη δυνατή αναστάτωση στη ζωή σας.
Τρόποι για να μειώσετε το άγχος κατά τη διάρκεια της θεραπείας:
- Πρώτα απ' όλα να θυμάστε ότι εσείς και ο σύντροφός σας είστε διαφορετικοί άνθρωποι, με διαφορετικό τρόπο σκέψης και διαφορετικά συναισθήματα. Μην περιμένετε ότι θα αισθάνεστε ταυτόχρονα με τον ίδιο τρόπο.
- Ενημερωθείτε πάνω στο θέμα της υπογονιμότητας και της θεραπείας της. Πάρτε όσες πληροφορίες χρειάζεστε για να νιώθετε καλά. Διαβάστε βιβλία και άρθρα και συζητήστε το θέμα μαζί μας ή με άτομα που έχουν τη γνώση για να απαντήσουν στα ερωτηματικά που τυχόν έχετε.
- Μοιραστείτε τα συναισθήματά σας και δείξτε αυτό που πραγματικά αισθάνεστε. Οι φίλοι και η οικογένειά σας μπορεί να σας προσφέρουν τη στήριξη που χρειάζεστε, φτάνει να τους πείτε τι σας ενισχύει και τι σας αποθαρρύνει.
Πολλοί άνθρωποι δεν θα συνειδητοποιήσουν τι βιώνετε αν δεν τους εξηγήσετε. Εάν οι φίλοι σας κάνουν απερίσκεπτα σχόλια, μην αποθαρρυνθείτε. Μερικές από τις ακόλουθες συμβουλές μπορεί να είναι χρήσιμες:
- Προσπαθήστε να αναγνωρίσετε τα συναισθήματά σας και να τα μοιραστείτε. Η καταγραφή των σκέψεών σας σε χαρτί είναι συχνά μια χρήσιμη άσκηση. Μην υποθέτετε ότι όλοι καταλαβαίνουν τις ανάγκες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας και μην τα καταπνίγετε. Οι φίλοι και η οικογένειά σας μπορεί να πιστεύουν ότι δεν είστε στενοχωρημένοι και ως εκ τούτου δεν χρειάζεστε συναισθηματική στήριξη. Πείτε τους τι σας βοηθάει και τι όχι.
- Αναγνωρίστε το θυμό που έχετε μέσα σας και που μπορεί να στραφεί εναντίον σας, εναντίον του συντρόφου σας, των γιατρών σας, των φίλων ή της οικογένειάς σας. Είναι σημαντικό να αντιληφθείτε την επίδραση που μπορεί να έχει αυτός ο θυμός πάνω σε σας, αλλά και στην ικανότητά σας να επικοινωνήσετε με τους άλλους. Αναγνωρίστε τις στιγμές που σας επιβαρύνουν συναισθηματικά και αποφύγετέ τις (π.χ. παιδικά πάρτι γενεθλίων).
- Κατά τη διάρκεια της θεραπείας εσείς και ο σύντροφός σας θα πρέπει να θέσετε κάποια όρια που θα σας βοηθούν να νιώθετε ότι έχετε τον έλεγχο, να περιορίζετε το άγχος σας και να έχετε ξεκάθαρους στο μυαλό σας τους στόχους σας. Αποφασίστε ποια θεραπεία θα ακολουθήσετε και πότε να τη σταματήσετε εάν είναι ανεπιτυχής.
- Δώστε στον εαυτό σας χρόνο για ανάπαυλα εάν η θεραπεία έχει γίνει ψυχολογικά δύσκολη για εσάς. Η διακοπή αυτή μπορεί να σας δώσει την ευκαιρία να ανακτήσετε δυνάμεις και πιθανόν να διερευνήσετε και άλλες επιλογές.
- Μην επιτρέψετε στο πρόβλημα της υπογονιμότητας να σας κυριεύσει. Συχνά συνοδεύεται από συναισθηματικές μεταπτώσεις, αλλά εσείς και ο σύντροφός σας έχετε και άλλα ζητήματα να αντιμετωπίσετε. Το άγχος και η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσουν τη σχέση σας και τη διάθεσή σας να απολαύσετε τη ζωή.
- Η συμβουλευτική αγωγή είναι μια διαδικασία που προσφέρει το Κέντρο Γονιμότητας ΑΚΕΣΩ κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς σας. Στόχος της είναι να σας δώσει τη δυνατότητα να συζητήσετε τα συναισθήματα που απορρέουν από τη διάγνωση της υπογονιμότητας. Μπορεί να σας βοηθήσει να ξεκαθαρίσετε τις προτεραιότητές σας, να βρείτε τρόπους να ανακτήσετε την αυτοπεποίθησή σας και να βελτιώσετε την ικανότητά σας να αντιμετωπίζετε προκλήσεις.