Η ενδομήτρια τοποθέτηση σπέρματος (σπερματέγχυση) είναι μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδος, η οποία περιλαμβάνει την τοποθέτηση επεξεργασμένου δείγματος σπέρματος στη μήτρα. Εφαρμόζεται συχνά ως πρώτη θεραπευτική επιλογή σε απλούστερες περιπτώσεις υπογονιμότητας.
Πώς πραγματοποιείται η μικρογονιμοποίηση;
Το σπέρμα που παράγει ο άνδρας κατά την εκσπερμάτωση συλλέγεται, με σκοπό να υποστεί εργαστηριακή επεξεργασία, και με αποτέλεσμα να συμπυκνωθεί και να ενεργοποιηθεί, ώστε να είναι πιο πυκνό σε περιεκτικότητα σπερματοζωαρίων και τα σπερματοζωάρια να έχουν καλύτερη κινητικότητα. Το σπέρμα τοποθετείται στη μήτρα της γυναίκας, με τη χρήση ενός λεπτού πλαστικού καθετήρα (σωλήνα), ο οποίος μέσω του τραχήλου εισέρχεται στο εσωτερικό της ενδομήτριας κοιλότητας. Η συγκεκριμένη διαδικασία σε συνδυασμό με την ωοθηκική διέγερση μέσω ήπιας φαρμακευτικής αγωγής μπορεί να αυξήσει περαιτέρω την πιθανότητα γονιμοποίησης.
Η διαδικασία είναι ανώδυνη και η γυναίκα μπορεί να επιστρέψει αμέσως στην καθημερινότητά της.
Σε ποιες περιπτώσεις συστήνεται;
Η σπερματέγχυση μπορεί να επιλεγεί ως θεραπεία γονιμότητας σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
- ανεξήγητη υπογονιμότητα
- παρουσία ανωμαλιών του τραχήλου
- στυτική δυσλειτουργία
- όταν γίνεται χρήση δότη σπέρματος για μονήρη άτομα ή σε περιπτώσεις που ο σύντροφος είναι αζωοσπερμικός
- σε περιπτώσεις φυσιολογικού δείγματος σπέρματος ή με ήπιες ανωμαλίες
Πότε δεν ενδείκνυται;
Η σπερματέγχυση δεν ενδείκνυται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- σε γυναίκες με μέτρια έως σοβαρή ενδομητρίωση
- σε γυναίκες με απόφραξη και των δύο σαλπίγγων
- σε γυναίκες με σοβαρή παθολογία των σαλπίγγων
- σε γυναίκες με φλεγμονώδη νόσο της πυέλου